دنیا را اینگونه ساخته اند
زندان مومنین و بهشت کافرین (حضرت علی ع)
کاش هیچگاه مادر مرا نمی زایید تا دنیا و مصائبش را نمیدیدم (امام سجاد ع)
پس صبور و بردبار باشید که مرگ جز پلی نیست که انسان را از سختیها به سوی بهشت وسیع و نعمتهای همیشگی عبور می دهد؛ کدام یک از شما دوست ندارد که از زندان به کاخ انتقال یابد؟ (امام حسین ع)
شاید مرگ پلی باشد که مومن را به بهشت و کافر را به جهنم عبور دهد... اما من مومنم یا کافر؟
انقدر عمل صالح دارم که به بهشت بروم یا اینکه کوله بارم برای رفتن به جهنم مهیاست؟
آیا در حدی هستم که هر روز با آرزوی مرگ صبحم را به شب برسانم؟
یا اینکه در این دنیا ماندن و تحمل رنج و عذابش را کشیدن بهتر است؟
شما چگونه اید؟ از زندگی در این دنیا راضی هستید؟ لذتی از دنیا می برید؟
من هر روز احساس میکنم حصاری از مشرق زمین به سمت مغرب کشیده اند و من سالهای محکومیت خود را در پشت زندانی که میله های آن را با تمام وجود لمس میکنم کشیده اند..
خوش به حال آنان که با شهادت رفتند!!!

نوشته شده در چهارشنبه 90/7/27ساعت 4:30 عصر توسط ناگفته های من و خدا نظرات ( ) |