قسم به روز در آن هنگام که آفتاب برآید (و همه جا را فراگیرد)، (1)

و سوگند به شب در آن هنگام که آرام گیرد، (2)

که خداوند هرگز تو را به خودت وانگذاشته و مورد خشم قرار نداده است! (3)

و مسلما آخرت براى تو از دنیا بهتر است! (4)

و بزودى پروردگارت آنقدر به تو عطا خواهد کرد که خشنود شوى! (5)

آیا او تو را یتیم نیافت و پناه داد؟! (6)

و تو را گمشده یافت و هدایت کرد، (7)

و تو را فقیر یافت و بى‏نیاز نمود، (8)

حال که چنین است یتیم را تحقیر مکن، (9)

و سؤال‏کننده را از خود مران، (10)

و نعمتهاى پروردگارت را بازگو کن! (11)
سوره مبارکه ضحی

پ-ن-1- چقدر به معانی آیات توجه میکنیم؟ آیه 3 رو ببینید چقدر زیباست.... چقدر ما در طی روز با این آیه ارتباط برقرار میکنیم؟ و خداوند ترا به خودت واگذار نکرده.. واقعا اگر ما حس کنیم که یک نفر دائم مواظب ماست و به ما کمک میکنه زیبا نیست؟
در عوض ما برای خدا چکار میکنیم؟ .... بهتر نیست یخورده تفکر کنیم؟
چقدر به آیه آخر عمل میکنیم؟ آیا نعمت هایی که خداوند داده رو بازگو میکنیم یا اینکه میگیم این نعمتها حاصل تلاش خودمون بوده؟
یک نفر تو خیابون بساط پهن کرده بود و لباس میفروخت. آخر شب که سود نسبتا زیادی کرده بود ، یک نفر بهش گفت به شکرانه این نعمت مقداری از این پول رو صدقه بده. گفت این همه صبح تا حالا زحمت کشیدم تو برق آفتاب جنس فروختم، حالا به این راحتی صدقه بدم؟
فردا که بساطش رو پهن کرد و مشغول فروش لباس شد، شهرداری بساطش رو جمع کرد

پ-ن-2- این روزها احساس میکنم نوشته هام بیشتر روی خودم تاثیر میگذاره تا روی دیگران!